حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمسعود حسینی، نایب رئیس هیئت مدیره اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های قرآنی چهارمحال‌وبختیاری و مدیر مؤسسه قرآن و عترت(ع) ابرار شهرکرد در گفت‌وگو با ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری با اشاره به اینکه فلسفه وجودی مؤسسات اشاعه فرهنگ قرآنی است، اظهار کرد: این مجموعه‌ها با تلاش در حوزه آموزش و ترویج قرآن، بازوانی قوی برای متولیان امر قرآن و مسئولان فرهنگی هستند؛ امروز با یک حساب سرانگشتی، می‌توان دریافت که قاطبه چهره‌های شاخص قرآنی، قاریان و اساتید برخاسته از دل مؤسسات هستند.

وی با ذکر اینکه مؤسسات با تربیت فرهیختگان قرآنی در راه اعتلای قرآن و عترت(ع) در جامعه اسلامی گام بر می‌دارند، ادامه داد: کار این مراکز بدون استثنا بر آموزش قرآن در رشته‌های گوناگون و نیز تربیت مربی معطوف است؛ این آموزش‌ها تمامی اقشار و افراد جامعه را از سنین خردسالی تا بزرگسالی و حتی کهنسالی پوشش می‌دهد. در مؤسسه قرآنی ابرار نیز تلاش می‌شود ضرورت قرآن را برای خانواده‌ها تبیین و آنان را به سمت آموزش قرآن ترغیب کنیم.

حسینی گفت: اگر تربیت کودک از سنین پایین با مبانی و مفاهیم قرآن عجین باشد و شخصیتش با قرآن قوام یابد، طبعا‌ً می‌توان گفت که در تربیت قرآنی فرزند موفق بوده‌‌ایم و فردی قرآنی به جامعه تحویل داده‌ایم. در راستای ضرورت تربیت کودکان با رویکرد قرآنی، برخی مؤسسات قرآنی اقدام به راه‌اندازی پیش‌دبستانی یا مهد قرآنی کرده‌اند.

این روحانی فعال قرآنی استان تأکید کرد: در مؤسسه قرآنی ابرار، چه بسیار بانوان کم‌سواد یا بی‌سواد که بدون توانایی تلاوت قرآن کریم وارد مؤسسه شدند و بعد از دریافت آموزش‌های روخوانی و روانخوانی قرآن، آیات را با تسلط کامل تلاوت می‌کنند. لذا از برکات دیگر مؤسسات و مراکز قرآنی توانمند ساختن آحاد مردم در روخوانی و روانخوانی است. همچنین بسیاری از مؤسسات در زمینه تربیت حافظان ورود داشته و موفق عمل کرده‌اند.

حسینی با اشاره به برگزاری دوره‌های تربیت مربی در رشته‌های گوناگون قرآنی، تصریح کرد: مؤسسه ابرار تا کنون دوره‌های تربیت مربی با حضور مطلوب بانوان را برگزار و گواهینامه صادر کرده است.

رنج‌های مؤسسات قرآنی

وی با ذکر اینکه مؤسسات قرآنی با وجود خیرات و برکات فراوان برای جامعه مورد بی‌توجهی بوده و با مشکلات فراوانی مواجهند، افزود: اکثر مؤسسات فضا و مکان مناسبی برای فعالیت‌های قرآنی به‌ویژه با قیمت سرسام‌آور اجاره‌بها ندارند، بی‌توجهی مسئولان به مسائل فرهنگی و قرآنی و نبود اعتبارات برای آنان، از دیگر رنج‌های تحمیلی بر مجموعه‌های قرآنی مردم‌نهاد بوده که ظلم بزرگی در حق آنان است.

حسینی با اشاره به اینکه کارهای زیادی در حوزه قرآن انجام شده است، گفت: با اینحال کارهای بسیار بیشتری هم روی زمین مانده و مؤسسات در صورت حمایت و تقویت، می‌توانستند شمار بیشتری چهره قرآنی اعم از حافظ و قاری و مربی قرآن و فعال قرآنی پرورش دهند.

مدیر مؤسسه قرآنی ابرار شهرکرد با اشاره به اینکه نقش خیران در آموزش قرآن مغفول مانده است، گفت: اگر خیران نسبت به اهمیت آموزش و ترویج قرآن کریم در جامعه توجیه شوند و کمک‌های خود را به سمت فعالیت‌های قرآنی نیز سوق دهند، قطعاً مؤسسات و مراکز قرآنی که در جهت آموزش قرآن تلاش می‌کنند، از حمایت بیشتر خیران بهره‌مند خواهند شد.

حسینی تأکید کرد: اگر کمک‌های خیری به سمت مؤسسات قرآنی سوق یابد، شاید روزی هم بیاید که این مجموعه‌های قرآنی مردمی دیگر نیازی به حمایت و پشتیبانی دولت نداشته باشند. امروز خیران در حوزه‌هایی مثل ساخت مسجد، مدرسه، بیمارستان، اورژانس و دیگر بناها ورود داشته و گره‌های زیادی را گشوده‌اند، خوب است که با تبیین و توجیه و تشویق این افراد نیک‌اندیش، حوزه فعالیت‌های قرآنی و به‌ویژه آموزش در مؤسسات قرآنی را از این کمک‌ها و حمایت‌ها بهره‌مند سازیم.

وی با بیان اینکه مؤسسه قرآنی ابرار در یک منزل موقوفه قرآنی مشغول آموزش قرآن در رده‌های سنی کودک و نوجوان و بزرگسال و نیز تربیت مربی است، ادامه داد: در ایام کرونا، آموزش‌های این مؤسسه به‌صورت مجازی ادامه داشت اما متأسفانه این فضا برای آموزش قرآن مناسب نیست و کارایی چندانی ندارد و انتظارات را برآورده نمی‌کند، لذا در این دو سال پیشرفتی در مؤسسات و مراکز قرآنی در امر آموزش شاهد نبودیم و قرآن‌آموزان آنچنان که باید و شاید نتوانستند به سطح مورد انتظار برسند.

نایب رئیس اتحادیه مؤسسات و تشکل‌های قرآنی استان در خصوص نقش اتحادیه در تقویت مؤسسات، تأکید کرد: امروز اتحادیه قرآنی کشور در دو موضوع اولویت‌دار برای مؤسسات قرآنی می‌تواند ورود کند، نخست تأمین اعتبارات برای حمایت از مؤسسات را در دستور کار قرار دهد و دیگر آنکه، رایزنی با نهادهای مربوط برای اجرای صحیح قوانین ناظر به معافیت مالیاتی و معافیت پرداخت هزینه آب، برق و گاز انجام گیرد.