به گزارش خبرنگار هنری پایگاه اطلاع رسانی ستارگان به نقل از شفقنا، سروده منتشر نشده از حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی در استقبال از شعر علامه طباطبایی به شرح زیر است:

«همی گویم و گفته‌ام بارها»/ که دل داده‌ام من به دلدارها

نگویم ز عرفان بودا و هند/ ز منصور حلّاج و از دارها

نپویم ره فیلسوف و حکیم/ ره پیچ در پیچ پندارها

نخوانم کتاب «اوستا» و «زند»/ «فصوص» و «فتوحات» و «اسفارها»

نجویم شفا از کتاب «شفا»/ نه از «ارسطالیس»، گفتارها

منم مست صهبای جام ولا/ منم عاشق ماه‌رُخسارها

جمال رُخ یار بینم عیان/ به باغ و به صحرا و گلزارها

بلند است آوای تسبیح او/ ز ارض و سما و ز کُهسارها

من و مکتب وحی و آل رسول/ من و راه سلمان و عمّارها

من و دست و دامان شیر خدا/ سَرِ رادمردان بیدارها

زُدایم به نور کتاب و حدیث/ ز لوح دل خویش زنگارها

نبیّ و وصیّ و حسین و حسن/ سَر بانوانِ نکوکارها

جمال دعا سید الساجدین/ شکافنده‌ی علم بسیارها

امام ششم صادق دین‌پناه/ که علمش نگنجد به طومارها

قتیل ستم آن امامی که دید/ ز هارونِ ظالم بس آزارها

رضا عالم و حجّت هشتمین/ کز او می‌شود سهل دشوارها

جواد الائمه امام عزیز/ علیّ نقی نور انوارها

ابوالحجة المنتظر عسکری/ سمیّ نبی محور کارها

خوشا بامداد وصال حبیب/ خوشا روزگاران دیدارها

شود جلوه‌گر نور صاحب زمان/ شود منقرض دور تاتارها

جهان پر نماید ز انصاف و عدل/ بر افتد رسوم ستمکارها

نه عرفان صوفی نه قول حکیم/ نه گفتار عیّار و طرّارها

منبع: کتاب (محضرِ آفتاب) نکوداشت حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی/محسن اکبری شاهرودی