به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه اطلاع رسانی ستارگان ، استاد شهید مرتضی مطهری در ادامه جلد اول کتاب حماسه حسینی پس از شرح اولین رکن تبلیغ که ماهیت مقدس پیام است ، به شرح ارکان دیگر در تبلیغ مفید و موثر می‌پردازد و می گوید : اولین رکن موفقیت در تبلیغ و رساندن یک پیام ، ماهیت پیام است که به مبلّغ آن پیام ربطی ندارد و صرفا محتوای پیام را شامل می‌شود . اما سه رکن دیگر تبلیغ موفق ، مربوط به مبلّغ پیام است .

استاد ادامه می‌دهد : سه رکن بعدی عبارتند از : شخصیت خاص پیام رسان ، ابزار پیام رسانی و کیفیت متد و اسلوب رساندن پیام .

مولف شهید کتاب می افزاید : اگر پیامی بخواهد از روحی به روح دیگری برود و در روح و قلب یک جامعه نفوذ کرده و تاثیری بگذارد ، بدون شک نیازمند یک پیام‌رسان است . و آن پیام‌رسان باید شخصیت و خصوصیات خاصی داشته و لباقت پیام‌رسانی را داشته باشد که در ادامه در مورد آن بحث خواهیم کرد .

وی در خصوص ابزار پیام رسانی خاطرنشان می کند : برای رساندن پیام به وسیله ای مناسب آن پیام نیاز داریم . حداقل چیزی که می‌توان برای رساندن پیام از آن استفاده کرد ، همین سخن است ! البته برای رساندن پیام مقدس ، به وسیله ی مقدس هم نیاز داریم یا لااقل وسیله ای مشروع ! می‌گویند همین که هدف مقدس است کافی‌است و دیگر به مقدمه نگاه نکن !! در حالی که چنین سخنی از اساس مطرود است ! 

شهید مطهری در توضیح بیشتر منظور خود می گوید : در قدیم موضوعی به نام "شبیه خوانی" مطرح بود. شبیه خوانی در واقع نوعی نمایش از حادثه ی کربلا بود . خب این مسئله فی حد ذاته بدون شک اشکالی نداشت . اما خود این نمایش برای مردم هدف شده بود ، نه امام حسین (ع) و ارائه‌ ی داستان کربلا ! بسیاری از حقه بازی‌ها ، اکاذیب ، خیانت‌ها و .. در جریان همین شبیه خوانی های مقدس اتفاق می‌افتاد و هدف مقدس ، با وسیله ای غیر مقدس و نامشروع جلو برده می‌شد . تا جایی که همین مسئله ی شبیه خوانی ، مورد نزاع بسیاری از مردم و علما با شبیه خوانان شده بود . علما می‌گفتند : شما کارهای مسلم حرام را به نام امام حسین (ع) مرتکب می‌شوید و این کار درستی نیست !!

مولف کتاب حماسه حسینی در ادامه بیان می کند : از طرفی دیگر باز عده ای هستند که این‌ها را در استفاده از وسایل مشروع هم نمی‌شود راضی کرد ! همین بلندگو ، زمانی که تازه آمده بود ،  با آن مخالفت های مختلفی می شد .. خب؛ بلندگو برای صدا ، مثل عینک برای چشم و سمعک برای گوش است ! کسی که سمعک می‌گذارد ، قرآنی را که قبلا نمی‌شنید ، با آن می‌شنود و فحش را هم که قبلا نمی‌شنید الان می‌شنود ! این دیگر به سمعک ربطی ندارد . میکروفون هم که ابزار مخصوص فعل حرام نیست ! استفاده از ابزاری حرام است که غیر از فعل حرام کار دیگری از آن ساخته نباشد ، مثل بُت که جز سنبل شرک ، چیز دیگری از آن بر نمی آید و بلندگو مثل بت، نیست . این جمودی ها و خشک مغزی‌ها ، بی مورد است ، بلندگو که نقصیری ندارد . مهم این است ، محتوا و مورد استفاده از این بلندگو چه باشد! بنابراین هدف مقدس، ابزار مقدس متناسب با خود را نیز می طلبد.

منبع : جلد اول کتاب حماسه حسینی 

مؤلف : متفکر شهید استاد مرتضی مطهری

صفحات : ۲۰۹_۲۱۶

تخلیص : زهرا ذاکری